O wyprawie
- Ptaki Arktyki: alczyki, turkany, mewy modrodziobe
- Ssaki: lisy polarne, renifery, wieloryby
- Stolica Longyearbyen: bank nasion, muzeum Svalbardu
- Opcjonalnie: Rejs na obserwację morsów
- Opcjonalnie: Rejs do czoła lodowca i górniczego miasta Pyramiden
- Wyjazd z cyklu wycieczek przyrodniczych
Wycieczka zorganizowana na Spitsbergen
Spitsbergen - największa wyspa norweskiego archipelagu Svalbard, to najbliższa nam i najbardziej znana część Arktyki. Jej nazwa, nadana czterysta lat temu przez holenderskiego żeglarza Willema Barentsa, oznacza "krainę ostrych gór" - i świetnie oddaje niezwykły krajobraz tych ziem. Zbocza monumentalnych, sięgających nawet 1700 metrów nad poziom morza gór są wygładzone przez lodowce, które pokrywają znaczną część lądu. Schodząc do otaczających wyspę wód Oceanu Arktycznego tworzą charakterystyczny dla rejonów podbiegunowych widok sunących w błękitnej toni gór lodowych. Niskie temperatury i przypadające na zimowe miesiące ciemności sprawiają, że warunki do życia są tu bardzo trudne. Wyprawa na Spitsbergen podczas arktycznej wiosny pokaże nam, jak wiele roślin i zwierząt mimo to potrafi znaleźć tu swą niszę ekologiczną.
Eksplozja życia
Każdej wiosny na svalbardzkie lęgowiska powracają tysiące wędrownych ptaków, m.in. płatkonogi szydło- i płaskodziobe, biegusy zmienne i morskie oraz piaskowce. Spotkamy także znane z najdłuższych w ptasim świecie wędrówek rybitwy popielate, które wyjątkowo odważnie bronią dostępu w pobliże swych gniazd. Na przybrzeżnych estuariach i w dolinach rzek liczne są kaczki i gęsi, m. in. edredony, turkany, gęsi krótkodziobe, oraz bernikle białolice i obrożne. Na wybrzeżu będziemy mieli szansę zobaczenia północnych gatunków mew: polarnej, obrożnej, różowej, być może także modrodziobej. Podczas wędrówek orez rejsów możemy spotkać 4 gatunki wydrzyków. Odwiedzimy także wielotysięczną kolonę alkowatych, gdzie największą atrakcją będzie dla nas niewielki alczyk. Ze ssaków możemy zobaczyć renifery i lisy polarne (pieśce), a podczas rejsów także foki, morsy i białuchy. Wiosną mało prawdopodobne jest spotkanie z niedźwiedziem polarnym – mimo to podczas wycieczek nie będziemy zanadto oddalać sie od samochodu. Wiosną prawdziwą ozdobę surowego krajobrazu stanowią zaczynające kwitnienie rośliny – w tym będący jednym z symboli regionu mak svalbardzki.
Góry i lodowce
Mając przed oczami surowy krajobraz Spitsbergenu, trudno uwierzyć, że w dawnych epokach tereny te porastała bujna roślinność. W dzisiejszych czasach jedynym tego dowodem są pokłady węgla kamiennego oraz liczne skamieniałości. To właśnie węgiel był magnesem, który w XX wieku przyciągnął tu ludzi na większą skalę. Obecnie opłacalność wydobycia bardzo spadła, o czym świadczą liczne ruiny opuszczonych kopalni. Na fakultatywnym rejsie będzie można odwiedzić wyludnione poradzieckie miasto, w którym niegdyś mieszkali górnicy. Z pokładu statku obejrzymy też błękitne ściany schodzących do morza lodowców, a przy odrobinie szczęścia będziemy świadkami cielenia się lodowca, kiedy to polarną ciszę nagle zakłóca potężny huk wpadających do morza mas lodu...
